Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Στον Αϊ Γιώργη


ΤΑ ΠΑΘΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Το εξωκλήσι του αϊ Γιώργη μας στη Λαφιώνα χτίστηκε το 1885.
«Εγείρεται δια συνδρομής Γ.Μ Καρακάση – Β.Δ.Μ. Μαχαίρα – Ε.Δ. Μαχαίρα – Α.Δ. Μαχαίρα», όπως γράφει η επιγραφή πάνω από την είσοδο του ναϊδρίου, σε θέση περίοπτη που εποπτεύει το χωριό,  όλη την περιοχή της πλαγιάς μέχρι τον κάμπο της Πέτρας ,το Μόλυβο και τη θάλασσα, μέχρι το ακρωτήρι Μπαμπά της Μικρασίας .
Σ' αυτή την επιγραφή έχουμε μια απ' τις λιγοστές μαρτυρίες για την ονομασία του χωριού, ως Λαθιών , όπου το "φ" αντικαθίσταται με "θ" .

    
Αν παρατηρούσες χρόνια πριν τη συμπεριφορά των παλιών , λες και όλοι αισθάνονταν τη ματιά του αγίου προστατευτική, απ’ τα ψηλά, και πολλές φορές γύριζαν  προς το εκκλησάκι και σταυροκοπιούνταν επικαλούμενοι βοήθεια.

Πολλές φορές επιστρέφοντας νύχτα στο σπίτι, γυρνώ το βλέμμα και  κοιτώ , το τρεμουλιαστό φωτάκι στο παραθύρι του, και τον αισθάνομαι σαν συντροφιά, σαν ν’ αγρυπνά και μας έχει στο νου του . Όλο και κάποιος προσκυνητής πάντα περνά και ανάβει τα καντήλια .
 
Πανοραμική θέα από το ύψωμα του Αϊ Γιώργη .

Από τα πρώτα μας χρόνια έχουμε συνδεθεί με τον άγιο αυτό, γιατί η γιορτή του έπεφτε μέσα στις διακοπές του Πάσχα και  όλοι ανεβαίναμε στη λειτουργία και η νεολαία είχε το συνήθειο να παίρνει φαγητά για να μένει μετά την αποχώρηση  των μεγάλων και να διασκεδάζει κάτω από μια μεγάλη κακαβιά , που τώρα έχει ξεριζωθεί για τις ανάγκες του νέου δρόμου .
Τώρα τελευταία πολλές αλλαγές τον περιτριγυρίζουν και καταστρέφουν την παλιά εκείνη εικόνα και όχι πάντα προς το καλύτερο.
Η σιωπή του εκλαμβάνεται ως αδυναμία και δεν είναι λίγες οι φορές, που οι νεοέλληνες κάτοικοι της Λαφιώνας , είτε από ευλάβεια και άγνοια μαζί,  είτε από αδιαφορία, επεμβαίνουν  στο ξωκλήσι αυτό σύμφωνα με τα γούστα τους  και αλλοιώνουν τον παραδοσιακό του χαρακτήρα εσωτερικά αλλά και εξωτερικά ακόμα και στον περιβάλλοντα χώρο .

Βαριά κατασκευή δυσανάλογη για την πρόσοψη τόσο μικρού κτίσματος και αμφίβολου αποτελέσματος.

Είναι μικρότερο από χρόνος το διάστημα που με καλή διάθεση, η δημοτική αρχή υποθέτω , τοποθέτησε κατασκευή με κεραμίδια μπροστά στην είσοδο του Αϊ Γιώργη για να προστατεύεται από τη βροχή. Συγχρόνως για να μονώσει την επαφή της κατασκευής με τον τοίχο χρησιμοποίησε με άσχημο τρόπο και χωρίς να ταιριάζουν παρόμοια μοντέρνα υλικά , ασφαλτόπανο  με ασημί  επιφάνεια . Και δεν έφτανε αυτό αλλά η απροσεξία του μάστορα κάλυψε και τη μαρμάρινη κτητορική επιγραφή που βρίσκεται πάνω από την πόρτα .
        Παρακαλούμε τη νέα Δημοτική αρχή να διορθώσει αυτή την ανορθογραφία όταν θα βρει καιρό.
 
Επί δημαρχίας Παύλου Παπουτσάνη  ένας νέος δρόμος ξαφνικά σκάπτει τα θεμέλια του βράχου και δημιουργεί προϋποθέσεις για κατολίσθηση χωμάτων και όχι μόνο.
Μια μπουλντόζα του Δήμου μας, χωρίς καμία μελέτη και έργα υποδομής , χωρίς άδεια από κανέναν ,δημιουργεί αγροτικό δρόμο για να  εξυπηρετήσει δυο συγκεκριμένες ιδιοκτησίες , αγροκτήματα στην περιοχή .

 Η ανάγκη πρόσβασης των κτημάτων μας με αυτοκίνητο, την σήμερον ημέρα, είναι αυτονόητη αλλά και ο σεβασμός της φύσης αλλά και η ασφάλεια των ιδιοκτησιών των συνανθρώπων μας αποτελεί υποχρέωση όλων .
Ας ακολουθήσουμε τη νόμιμη οδό !  
Δεν πέρασε όμως πολύς καιρός και το Πάσχα του 2010 νέες αυθαίρετες εργασίες με μηχανήματα, πραγματοποιούν νέα επέμβαση διάνοιξης ή βελτίωσης στον ίδιο δρόμο προς τις ίδιες ιδιοκτησίες .
Τα χώματα της διάνοιξης οδηγούνται προς τα ρέματα των όμβριων αλλά και πάνω στο παλιό μονοπάτι που χρησιμοποιούσε το χωριό από πάντα για να ανεβαίνει στον Άγιο, το οποίο έχουν αρχίσει να το ακυρώνουν εδώ και χρόνια άλλοι ιδιοκτήτες της περιοχής, με επέκταση των συνόρων των χωραφιών τους .
Έχουν σημασία οι νόμοι που ορίζουν περιβαλλοντική μελέτη για κάθε έργο όπως οι αγροτικοί δρόμοι, σημασία για το καλό των πολιτών και την αποφυγή μεγαλύτερων ζημιών από την ωφέλεια που προσφέρουν.  Και μάλιστα σε εποχές που τα ακραία καιρικά φαινόμενα τείνουν να γίνουν κανόνας , όπως οι πλημμύρες και οι κατολισθήσεις .     


  
Τα μπάζα της διάνοιξης στο μονοπάτι ανόδου προς το ξωκλήσι.


Εφέτος ήρθε η σειρά του ίδιου του Αϊ Γιώργη και κλήθηκε εσπευσμένα να εξελληνιστεί όπως κάποτε οι ελληνοποιήσεις στους ποδοσφαιριστές και άλλους αθλητές .

Ο Άγιος Γεώργιος εικάζεται ότι είχε πατέρα Έλληνα και παλαιστίνια μητέρα αλλά γενικά ήταν Ρωμαίος  στρατιωτικός και το ενδιαφέρον του πέρα από τη δουλειά του ήταν η αλήθεια του Χριστού και της Εκκλησίας, για την οποία και πέθανε μετά από μαρτύρια .

Για του λόγου το αληθές παραθέτουμε την πιο κάτω φωτογραφία για τη σημαία, η οποία τοποθετήθηκε από συγχωριανό μας και η έπαρσή της  έγινε με την ανάκρουση του εθνικού μας ύμνου από κασετόφωνο αυτοκινήτου !

 

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΦΙΩΝΑΣ.ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ .ΑΡΑΓΕ ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ; (ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΙ ΝΙΚΟΛΑΣ) .


Άγιος Δημήτριος και Άγιος Γεώργιος , πρωτότυπη εικόνα της Μονής Λειμώνος
Δεν έχουν και δεν συνδέονται με καμιά εθνικότητα αμφότεροι οι Άγιοι . Στρατιωτικοί , στη δύναμη του Ρωμαϊκού στρατού, μαρτύρησαν για την πίστη τους και πέθαναν ως ήρωες και ως μάρτυρες .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

  Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΩΝ 103 ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ             ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ      ΛΑΦΙΩΝΑΣ                                              Ήταν 14 Αυγούστου 1919 , ό...